نامه‌ی سرگشاده‌ای به يک وزير - لطفاْ امضا کنيد...(فعالين دانشگاه مازندران)

جناب آقاي زاهدی، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری
سلام عليکم
حتماً از اتفاقات ناگوار و شرم‌آور اخیر در مازندران و به‌ویژه دانشگاه مازندران اطلاع داريد. اقدامات مکرر ناسنجيده و اشتباهات پی در پی نیروهای اطلاعاتی و امنیتی در استان مازندران بهويژه در برخورد با دانشجويان، اعتراضات گسترده‌ی دانشگاهيان اين استان و ساير مناطق کشور را به همراه داشته است. موج احضار به دادگاه از يک سو و کمیته‌های انضباطی از سوی ديگر و نيز تفتیش عقاید، دستگیری و حبس چندین دانشجو و همچنین ناکارآمدی مسئولین دانشگاه مازندران در قبال حفظ امنیت دانشجویان، جایی برای سکوت جنبش دانشجویی به عنوان صدای رسای جنبش‌های مردمی در ایران باقی نگذاشته است. دانشجویان دستگیرشده در طی روزهای اخیر، مورد هجوم شبانه‌ی مأمورین حفاظت اطلاعات نيروی انتظامی قرار گرفته و علاوه بر ضرب و شتم شديد در حين دستگيری و در محيط دانشگاه، تحت بازجویی مداوم و فشارهای روانی فزاينده از سوی ایادی اطلاعات قرار گرفته‌اند. اسفبارتر اين که هجوم نیروهای امنیتی به صحن دانشگاه عليرغم مخالفت با نص صريح قانون، با اجازه‌ی حراست و اشاره‌ی ریاست دانشگاه - که البته منصوب حضرتعالی است - صورت گرفته.
جناب آقای زاهدی
حفاظت و صيانت از محيط مقدس دانشگاه و تأمين امنيت دانشجويان، فارغ از اين که به آن اعتقاد داشته باشيد يا خير، وظيفه‌ی قانونی شماست. لذا ضمن اعتراض شديد به فاجعه‌ی اخير و همکاری و همراهی گماردگان حضرتعالی در شکل‌گيری اين هتک حرمت به ساحت دانشگاه، به صراحت اعلام می‌کنيم که دانشگاه خانه‌ی ماست و ما جلوی تعرض و تعدی نظاميان و سلاح بدستان به خانه‌ی خود را به هر نحو ممکن خواهيم گرفت و در مقابل آن تا پای جان نيز خواهيم ايستاد.
جناب آقای زاهدی
دانشجويان آگاه ايران از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب کشور، از مازندران تا تهران تا تبريز تا مشهد و ... به درستی به اين امر واقفند که عدم برخورد جدی، صريح و محکم با اين گونه حرمت‌شکنی‌ها و قانون‌گريزی‌ها، به معنای صحه نهادن بر اين رويه‌ی نامبارک و زمينه‌ساز وقوع مجدد آن خواهد بود. طبيعی است که اولين قدم در راه پاک کردن اين لکه ننگ، توبيخ و مجازات عاملان، مسببان و مباشران آن است. به همين روی خواسته‌ی روشن ما که مطمئناْ تا تحقق بر آن پافشاری خواهيم نمود، عزل فوری و قطعی نادعلی بابائيان رئيس دانشگاه مازندران، جانعلی‌زاده رئيس دانشگاه صنعتی نوشيروانی بابل، قربانی رئيس حراست اين دانشگاه و تضمين بر عدم ورود مجدد نيروهای نظامی و انتظامی به دانشگاه است.
جناب آقای زاهدی
ما دانشجویان دانشگاه مازندران به هیچ عنوان قصد درخواست چیزی از شما را نداریم؛ چرا که می‌دانیم شما هم بخشی و عاملی از عوامل حکومتی هستيد که چنين برخوردی را با فرزندان مردم روا می‌دارد. لذا می‌توانيد این نامه را در حکم اتمام حجت دانشجویان با عوامل قدرت قلمداد کنيد. ترديدی نيست که با پایان ضرب‌الاجل برای برکناری این آقایان و در صورت عدم تحقق خواسته‌های برحق دانشجويان، دانشگاه‌های سراسر کشور وارد مرحله‌ی جدیدی از مبارزه در جهت حفظ حقوق اولیه‌ی خود خواهند گرديد.

جناب آقای زاهدی
عوامل قدرتی که شما خود را بخشی از آن می‌دانيد، پیش از این نيز بارها با سرکوب تجمعات معلمان، کارگران، دانشجویان و زنان نشان داده‌اند که برای انسانیت و عدالت اجتماعی پشيزی ارزش قائل نیستند و به وضوح به اثبات رسانده‌اند که آن‌چه آنان به گزاف «اقدام علیه امنیت ملی» می‌شمارند بواقع اقدام برای امنیت بشر تحت ستم است. در اين ترديد نداشته باشيد که سرکوب بيشتر نمی‌تواند اين آبروی از دست رفته را باز ستاند. برای تطهير خود و دستگاه تحت امر خود راهی جز گردن نهادن به خواست دانشجويان و تأمين و تضمين امنيت آنان و ايجاد فضايی امن برای تحصيل دانشجويان و محيطی متناسب براي دخالت در سرنوشتشان نخواهيد داشت. اين هشدار را بشنويد که در صورت عدم تحقق خواسته‌ها، مهر سکوتی را که بر لب نهاده‌ايم، خواهيم شکست و عنان سرنوشتمان را به تنهایی در دست خواهیم گرفت.
به امید موفقیت و بهروزی
جمعی از دانشجویان دانشگاه مازندران
* * * *
* از دانشگاه‌های سراسر کشور دعوت می‌شود که اعلام حمایت خود را از دانشجویان دانشگاه مازندران و حفظ حریم دانشگاه با امضای این نامه در بخش «نظرات» و پخش گسترده‌ی آن نشان دهند.