گزارش مراسم با شکوه 8 مارس روز جهانی زن در دانشگاه تهران
کلاس های بی هویت دانشگاهی، کشت بی سوادی و جلوه دانشگاه اسلامی، لعابی است که بر روی جامعه دانشگاهیِ پر از تضاد و مشکل کشیده شده است. در حقیقت تعارض بین دانشگاه و دست های آلودهِ حراست و دستگاه موازی امنیتی، نوع دیگری از اعتراضات را، که شکل واقعی تری نیز به خود گرفته است، در چند وقت گذشته برانگیخته. به طوری که موج اعتراض آزادیخواهی و برابری طلبی دانشجویان از مراسم 16 آذر سرخ امسال برخاست و فرونشست تا باز برخیزد و بر روی دانشگاههای سنندج و مازندران و تبریز و... فرو ریزد، اما امروز آنچه که شاهد بودیم این بود که دوباره این موجِ اعتراضی برخاسته تا این باربه مناسبت 8 مارس روز جهانی زن، دانشگاه تهران و صدها نفر از دانشجویان دانشگاههای تهران را درنوردد.
هر چند پرچم ها به علاوه دستگاه هواشناسی ساختمان کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران نشان می داد که بادهای تند بهاری وزیدن گرفته و نم نم باران هم آغاز شده است. اما اینها هیچ کدام نمی توانست شکوه این روز طوفانی را که برای اولین بار بعد از سال 57 در حمایت از حقوق زنان ایران در دانشگاه بر پا شده بود بنمایاند.
این حرکت اعتراضی از ساعت 30/12 ظهر مقابل دانشکده حقوق وعلوم سیاسی با سرود یار دبستانی و بالا رفتن پلاکارد ها آغاز شد، این در حالی بود که کوشش بد فرجام حراست دانشگاه برای ممانعت از حضور فعالین دانشجویی دانشگاههای مختلف در مراسم، ناکام مانده بود. پس از بالا رفتن پلاکاردها یکی از دانشجویان دختر دانشکده حقوق به خواندن بیانیه ای تحت عنوان دانشجویان مستقل پرداخت . پس از قرائت این اعلامیه که مشخصا در آن ( به طرح مسئله تفکیک جنسیتی دانشگاه و مسئله سهمیه بندی نسبت ورود دانشجویان دختر به دانشگاهها اعتراض شده بود)، شرکت کنندگان به تشویق پرداخته و به دنبال آن سرودی را که هم زمان از بلندگو پخش
می شد همراهی می کردند.
حوالی ساعت 10/1 دقیقه بیانیه دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب دانشگاههای ایران توسط دانشجویان پلی تکنیک خوانده شد . در این بیانیه که به مناسبت روز جهانی زن نوشته و توزیع شده بود، دانشجویان، خواهان برابری بی قید و شرط زنان و مردان و لغو هر گونه نمود ظلم و ستم و تبعیض جنسیتی از تمامی شئون زندگی اجتماعی بوده و مطالباتی را که آن را، خواسته های اساسی این حرکت اعتراضی می دانستند چنین بیان داشتند:
1- آزادی، برابری
2- رهایی زن، رهایی جامعه است
3- تبعیض جنسیتی، ملغی باید گردد
4- لغو پوشش اجباری زنان
5- لغو طرح سهمیه بندی جنسیتی دانشگاهها
6- لغو تفکیک جنسیتی دردانشگاه ها
7- جنبش زنان متحد جنبش کارگری
8- ما مخالف حمله نظامی، یا دخالت خارجی در تعیین سرنوشت مردم ایران هستیم
9- سنگسار، نماد بربریت
در گرما گرم اجرای این حرکت اعتراضی و خوانده شدن این بیانیه، تجمع کنندگان متوجه پخش اعلامیه ای موهوم و بی نام و نشان شدند که در این بیانیه، برگزارکنندگان را به طرفداری از یکی ازاحزاب اپوزسیون خارج از کشور و دستگاه امنیتی داخلی منتسب می کرد و شرکت کنندگان را نیز از شرکت دراین تجمع منع می نمود. طبق اخبار موثقی که از این تجمع به دست می آمد هر کسی به راحتی می توانست متوجه شود که این کار پلیسی به طور مشخص اقدام کسانی است که از دیر باز دشمنی خود را با جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی ثابت کرده اند.
ساعت 30/1 دقیقه پس از سخنرانی کوبنده تعدادی از فعالین اجتماعی حوزه زنان و دانشگاه که در قالب تریبون آزاد این تجمع اعتراضی شکل گرفته بود. دانشجویان که تعداد آنها به 500 نفر می رسید با سر داد شعارهایی همچون تفکیک جنسیتی ملغا باید گرد. تبعیض جنسیتی محکوم است.و سرود یار دبستانی و برپاخیز از جا کن بنای کاخ دشمن به سمت در اصلی دانشگاه حرکت کردند. به محض حضور دانشجویان پشت در اصلی دانشگاه نیروهای انتظامی و اطلاعات ناجا جلوی سر در دانشگاه حاضر شده و مردمی را که در پی شنیدن شعارهای کوبنده دانشجویان، اطراف سر در جمع گردیده بودند، متفرق می کرد. گفتنی است که پشت در دانشگاه شعارهایی از جمله:
اتحاد، مبارزه، پیروزی
معلم، کارگر، دانشجو، اتحاد اتحاد
زنان زندانی آزاد باید گردند
زندانی سیاسی آزاد باید گردد
حکومت زور نمی خواهیم، پلیس مزدور نمی خواهیم و..
درفضای سر در اصلی دانشگاه تهران طنین انداز شده بود. در این بین حضور نیروهای امنیتی با لباس شخصی و دوربین به دست حتی در بین دانشجویان کاملا ملموس بود.
همچنین دور از ذهن نیست که روی پلاکاردهایی که به مناسبت این روز از قبل تهیه شده بود شعار آزادی برابری، رهایی زن رهایی جامعه ، تبعیض جنسیتی ملغ باید گرددو ... به چشم می خورد. این تجمع پر شور دانشجویی حوالی ساعت 15/2 پشت در دانشگاه تهران با خواندن سرود سر اومد زمستون و انترناسیونال پایان یافت.
قابل ذکر است بعد از پایان این مراسم و پراکنده شدن دانشجویان، حراست دانشگاه به منظور بازجویی اقدام به انتقال چهار نفر از فعالین دانشجویی به دفتر حراست کرد.
هر چند پرچم ها به علاوه دستگاه هواشناسی ساختمان کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران نشان می داد که بادهای تند بهاری وزیدن گرفته و نم نم باران هم آغاز شده است. اما اینها هیچ کدام نمی توانست شکوه این روز طوفانی را که برای اولین بار بعد از سال 57 در حمایت از حقوق زنان ایران در دانشگاه بر پا شده بود بنمایاند.
این حرکت اعتراضی از ساعت 30/12 ظهر مقابل دانشکده حقوق وعلوم سیاسی با سرود یار دبستانی و بالا رفتن پلاکارد ها آغاز شد، این در حالی بود که کوشش بد فرجام حراست دانشگاه برای ممانعت از حضور فعالین دانشجویی دانشگاههای مختلف در مراسم، ناکام مانده بود. پس از بالا رفتن پلاکاردها یکی از دانشجویان دختر دانشکده حقوق به خواندن بیانیه ای تحت عنوان دانشجویان مستقل پرداخت . پس از قرائت این اعلامیه که مشخصا در آن ( به طرح مسئله تفکیک جنسیتی دانشگاه و مسئله سهمیه بندی نسبت ورود دانشجویان دختر به دانشگاهها اعتراض شده بود)، شرکت کنندگان به تشویق پرداخته و به دنبال آن سرودی را که هم زمان از بلندگو پخش
می شد همراهی می کردند.
حوالی ساعت 10/1 دقیقه بیانیه دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب دانشگاههای ایران توسط دانشجویان پلی تکنیک خوانده شد . در این بیانیه که به مناسبت روز جهانی زن نوشته و توزیع شده بود، دانشجویان، خواهان برابری بی قید و شرط زنان و مردان و لغو هر گونه نمود ظلم و ستم و تبعیض جنسیتی از تمامی شئون زندگی اجتماعی بوده و مطالباتی را که آن را، خواسته های اساسی این حرکت اعتراضی می دانستند چنین بیان داشتند:
1- آزادی، برابری
2- رهایی زن، رهایی جامعه است
3- تبعیض جنسیتی، ملغی باید گردد
4- لغو پوشش اجباری زنان
5- لغو طرح سهمیه بندی جنسیتی دانشگاهها
6- لغو تفکیک جنسیتی دردانشگاه ها
7- جنبش زنان متحد جنبش کارگری
8- ما مخالف حمله نظامی، یا دخالت خارجی در تعیین سرنوشت مردم ایران هستیم
9- سنگسار، نماد بربریت
در گرما گرم اجرای این حرکت اعتراضی و خوانده شدن این بیانیه، تجمع کنندگان متوجه پخش اعلامیه ای موهوم و بی نام و نشان شدند که در این بیانیه، برگزارکنندگان را به طرفداری از یکی ازاحزاب اپوزسیون خارج از کشور و دستگاه امنیتی داخلی منتسب می کرد و شرکت کنندگان را نیز از شرکت دراین تجمع منع می نمود. طبق اخبار موثقی که از این تجمع به دست می آمد هر کسی به راحتی می توانست متوجه شود که این کار پلیسی به طور مشخص اقدام کسانی است که از دیر باز دشمنی خود را با جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی ثابت کرده اند.
ساعت 30/1 دقیقه پس از سخنرانی کوبنده تعدادی از فعالین اجتماعی حوزه زنان و دانشگاه که در قالب تریبون آزاد این تجمع اعتراضی شکل گرفته بود. دانشجویان که تعداد آنها به 500 نفر می رسید با سر داد شعارهایی همچون تفکیک جنسیتی ملغا باید گرد. تبعیض جنسیتی محکوم است.و سرود یار دبستانی و برپاخیز از جا کن بنای کاخ دشمن به سمت در اصلی دانشگاه حرکت کردند. به محض حضور دانشجویان پشت در اصلی دانشگاه نیروهای انتظامی و اطلاعات ناجا جلوی سر در دانشگاه حاضر شده و مردمی را که در پی شنیدن شعارهای کوبنده دانشجویان، اطراف سر در جمع گردیده بودند، متفرق می کرد. گفتنی است که پشت در دانشگاه شعارهایی از جمله:
اتحاد، مبارزه، پیروزی
معلم، کارگر، دانشجو، اتحاد اتحاد
زنان زندانی آزاد باید گردند
زندانی سیاسی آزاد باید گردد
حکومت زور نمی خواهیم، پلیس مزدور نمی خواهیم و..
درفضای سر در اصلی دانشگاه تهران طنین انداز شده بود. در این بین حضور نیروهای امنیتی با لباس شخصی و دوربین به دست حتی در بین دانشجویان کاملا ملموس بود.
همچنین دور از ذهن نیست که روی پلاکاردهایی که به مناسبت این روز از قبل تهیه شده بود شعار آزادی برابری، رهایی زن رهایی جامعه ، تبعیض جنسیتی ملغ باید گرددو ... به چشم می خورد. این تجمع پر شور دانشجویی حوالی ساعت 15/2 پشت در دانشگاه تهران با خواندن سرود سر اومد زمستون و انترناسیونال پایان یافت.
قابل ذکر است بعد از پایان این مراسم و پراکنده شدن دانشجویان، حراست دانشگاه به منظور بازجویی اقدام به انتقال چهار نفر از فعالین دانشجویی به دفتر حراست کرد.
No comments:
Post a Comment