پيام دکتر زرافشان به مناسبت 16 آذر
دوستان و رفقاي دانشجو
درود گرم مرا بپذيريد.
ياد شهداي 16 آذر را در شرايطي گرامي ميداريم که ديو استبداد و ارتجاع به تمام قد ، خود را در برابر جامعه و نيازهاي رشد و پيشرفت آن قرار داده و راه آنرا سد کرده است ، ديوي که حتي از ياد آوري نام و خاطره آن شهداي سربلند هم وحشت دارد و جلوگيري ميکند. اما دقيقا در همين شرايط ، زنده نگاه داشتن ياد و خاطره آرمانخواهي و مبارزات شهداي دانشجو ضرورت موکد تر از هميشه است. زيرا اکنون هم ارتجاع حاکم داخلي و هم فرهنگ امپرياليستي که فعلا بر فضاي بين المللي تسلط يافته هر دو مي کوشند تا هر يک با ارائه بديلهاي تو خالي ، تفکر و عمل انقلابي نسلهاي گذشته جنبش دانشجويي را لوث و تحقير کنند و با زدودن حافظه تاريخي جامعه و قطع ارتباط آن با گذشته ، ميراث مبارزاتي جنبش دانشجويي را از ذهن نسل کنوني پاک کرده و آنرا رهسپار دنياي فراموشي سازند. از اين روست که زنده نگاه داشتن ياد و خاطره آرمان خواهي و مبارزه انقلابي شهداي دانشجويي از هر زمان ديگري ضروري تر به نظر ميرسد.
اگر آنچه اکنون جريان دارد ، روند طبيعي و ناگزير آن چيزي باشد که بايد در ايران طي کرد - با همه دشواري هايش - نبايد از آن ناخرسند باشيم. اتفاقا استراتژي موثر و ناگزير مبارزه را فقط در همين شرايط و در چنين بستري مي توان پيدا کرد. اين شرايط به توهماتي که طي يکي دو دهه اخير تبليغ کرده اند و ثمري جز خواب کردن جنبش دانشجويي و غافل ساختن آن از هدف هاي واقعي و راه هاي رسيدن به آنها نداشته است ، پايان خواهد داد و جنبش دانشجويي را خالص تر و هوشيار تر خواهد نمود.
با شما يک سينه سخن دارم اما در شرايط حاضر که ممنوع الملاقات شده و حتي از ديدار خانواده خود محروم هستم ، امکان ارتباط با شما و در ميان گذاردن همه آنچه که مي خواهم بگويم برايم وجود ندارد. از دور دست يکايک شما را ميفشارم و در مبارزه مردم دوستانه شما در هر شرايطي در کنارتان هستم.
15/9/85
درود گرم مرا بپذيريد.
ياد شهداي 16 آذر را در شرايطي گرامي ميداريم که ديو استبداد و ارتجاع به تمام قد ، خود را در برابر جامعه و نيازهاي رشد و پيشرفت آن قرار داده و راه آنرا سد کرده است ، ديوي که حتي از ياد آوري نام و خاطره آن شهداي سربلند هم وحشت دارد و جلوگيري ميکند. اما دقيقا در همين شرايط ، زنده نگاه داشتن ياد و خاطره آرمانخواهي و مبارزات شهداي دانشجو ضرورت موکد تر از هميشه است. زيرا اکنون هم ارتجاع حاکم داخلي و هم فرهنگ امپرياليستي که فعلا بر فضاي بين المللي تسلط يافته هر دو مي کوشند تا هر يک با ارائه بديلهاي تو خالي ، تفکر و عمل انقلابي نسلهاي گذشته جنبش دانشجويي را لوث و تحقير کنند و با زدودن حافظه تاريخي جامعه و قطع ارتباط آن با گذشته ، ميراث مبارزاتي جنبش دانشجويي را از ذهن نسل کنوني پاک کرده و آنرا رهسپار دنياي فراموشي سازند. از اين روست که زنده نگاه داشتن ياد و خاطره آرمان خواهي و مبارزه انقلابي شهداي دانشجويي از هر زمان ديگري ضروري تر به نظر ميرسد.
اگر آنچه اکنون جريان دارد ، روند طبيعي و ناگزير آن چيزي باشد که بايد در ايران طي کرد - با همه دشواري هايش - نبايد از آن ناخرسند باشيم. اتفاقا استراتژي موثر و ناگزير مبارزه را فقط در همين شرايط و در چنين بستري مي توان پيدا کرد. اين شرايط به توهماتي که طي يکي دو دهه اخير تبليغ کرده اند و ثمري جز خواب کردن جنبش دانشجويي و غافل ساختن آن از هدف هاي واقعي و راه هاي رسيدن به آنها نداشته است ، پايان خواهد داد و جنبش دانشجويي را خالص تر و هوشيار تر خواهد نمود.
با شما يک سينه سخن دارم اما در شرايط حاضر که ممنوع الملاقات شده و حتي از ديدار خانواده خود محروم هستم ، امکان ارتباط با شما و در ميان گذاردن همه آنچه که مي خواهم بگويم برايم وجود ندارد. از دور دست يکايک شما را ميفشارم و در مبارزه مردم دوستانه شما در هر شرايطي در کنارتان هستم.
15/9/85
ناصر زرافشان
زندان اوين
زندان اوين
No comments:
Post a Comment